Er is geen houden meer aan, voor niemand. Banken, overheden, media; overal lijkt de totale gekte toe te slaan, het deksel dat de kolkende bagger decennia, eeuwen lang aan het zicht onttrok is al lang geleden van de beerput gelicht. Lang slaagden de Poppenspelers erin de mensen de andere kant op te laten kijken en geen aandacht te besteden aan de doden, de leugens, de roof en verkrachting in het gapende gat onder de moderne samenleving.
Velen geloofden veel te lang in de luchtspiegeling genaamd 'democratie' die over de werkelijkheid gespannen werd. Maar nu de bagger met tonnen tegelijk over de randen stroomt, de straten en huiskamers overal op deze planeet binnendringt en een niet te negeren stank verspreidt, kunnen de brave burgers van de eerste tot en met de derde wereld niet langer doen alsof er niets aan de hand is, alsof alles wel weer goed zal komen als we maar niet te veel vragen stellen en braaf ons werk doen en belasting betalen. De waarheid waart rond in de samenleving, niet langer alleen 's nachts, vermomd als discussiepunt of zweverige samenzweringstheorie, nee, bij daglicht, ontdaan van alle opsmuk en versierselen, maskers en andere verwarrende attributen zien we haar flaneren over de breedste avenues van onze steden.
Nog steeds kijken de meeste mensen weg, wenden de blik af richting een glinsterende winkel en nemen de waarheid alleen waar als een reflectie in de etalageruit. Van onder hun regenschermen kijken ze schichtig om zich heen: "Is dat er een?"
Maar ze kunnen er niet naast kijken, ook al zoeken ze naar uitvluchten, geloven ze oh zo graag elke politicus, elke financieel expert en elke poortwachter van de nieuwsmedia die hen wijsmaakt dat het niet zo is, dat alles bij het oude blijft, dat de crisis voorbij is en dat we binnenkort weer zorgeloos kunnen consumeren, tv-kijken en op vakantie gaan.
Deze week was de week van de onthullingen van Greg Smith, die zijn ontslagbriefaan de directie van Goldman Sachs liet publiceren in de New York Times. Wederom werd van binnenuit bevestigd wat door tientallen bloggers (door bange burgers 'complotdenkers' genoemd en lange tijd als paria's en zwakzinnigen behandeld) al jaren, decennia gezegd wordt: Goldman Sachs en zijn collega-megabanken op Wall Street hebben moedwillig, gedreven door hebzucht de wereldeconomie doen crashen, en de levens van miljoenen mensen geruïneerd.
Gevolgen van die onthullingen?
Moeilijk in te schatten.
Er zit nog niemand in de bak. Er worden schikkingen getroffen voor een schijntje van de geboekte winsten.
Maar zulke knallen zinderen lang na. Het doelwit blijft soms nog maanden, jaren staan om uiteindelijk toch met veel geraas op het meest onverwachte moment in elkaar te storten dankzij de onthullingen die uit het zicht hun vernietigende werk echt wel deden.
Goldman Sachs is ten dode opgeschreven. Klanten van de bank zullen massaal onder hun contracten wensen uit te komen. Alleen geestelijk gehandicapte investeerders zullen nog zaken willen doen met de bank. Het gebeurde al eerder. Ook aan het begin van de 20e eeuw werd GS door schandalen getroffen en ging men vrijwel failliet, om vervolgens uit de as te herrijzen en weer te eindigen bij dezelfde criminele praktijken die de bank bijna 100 jaar geleden de das om deden. De media en de onderwijssystemen deden de wereld vergeten wat voor een organisatie GS was en investeerders gingen weer met de firma in zee. De Grieken weten inmiddels wat daarvan komt. Het zwaard van Damocles is op hen neergedaald. GS bleek een modern Paard van Troje, al zullen velen nu eerder refereren aan Icarus, die neerstortte omdat hij zich weinig gelegen liet liggen aan de goede raad die hij kreeg van zijn vader Daedalus.
Links en rechts beginnen massamedia gewag te maken van zaken die tot voor kort het monopolie leken van duistere complotsites. CNN had het prime time over het militair industrieel complex dat de VS bij de strot heeft. Het hele Kony-verhaal heeft iets meer dan een week overleefd voordat het als het volgende info-fiasco werd afgevoerd, in een live-interview wierp een journalist van de BBC de Israëlische ambassadeur voor de voeten dat zijn land toch feitelijk de agressor was in het eindeloze 'conflict' met Iran.
De minister van Defensie van Iran heeft inmiddels duidelijk gemaakt dat zij zich nergens zorgen over maken. Hij zegt te weten dat Israël niet zal aanvallen en dat de dreigementen loze praatjes zijn. "Israël is klein en zal in een totale oorlog niet langer dan een week overleven," zo sprak hij dapper.
Burgers in het Westen doorprikken steeds gemakkelijker de leugens die hun nieuwsmedia ze in opdracht van banken en regeringen op de mouw spelden. Het nieuwsoffensief over de Iraanse dreiging werd na het 'nee' van Obama tegen Benjamin 'De Gek' Netanyahu nog maar eens naar een hogere versnelling geschakeld, maar het doofde alweer snel uit als een zeiknatte nachtkaars. Ze zullen het blijven proberen, maar hoe wanhopiger hun pogingen worden, des te eenvoudiger worden ze ontmaskerd.
Nu de Britse premier Cameron heeft laten weten dat Israël geen Britse steun hoeft te verwachten bij een offensief tegen Iran zullen de mediahoeren zich komende week waarschijnlijk op de Britse regering storten. Wat kunnen we verwachten? Berichten over corrupte, vreemdgaande, overdreven declarerende en/of pedofiele politici in de kranten, misschien zelfs een terrorismedreiging of een op het nippertje verijdelde aanslag tegen een hooggeplaatste regeringsmedewerker. Ik zou me de komende weken ook niet op mijn gemak voelen in het Engelse openbaar vervoer...
Amerikaanse media gebruikten deze week voor het eerst de term 'post-constitutional era' - het post-grondwettelijke tijdperk. De Amerikaanse grondwet is niet meer. De Amerikaanse overheid beroept zich er nog op wanneer het ze uitkomt bij het vervolgen van lastige burgers, maar de burger zelf heeft geen poot meer om op te staan om zich te verdedigen tegen de Amerikaanse roverheid. De politie is er volksvijand nummer 1. Deze week werd een (lagere) scholierenprotest de kop ingedrukt door de schoolpoorten te blokkeren met politie met honden, en werd een 11-jarig meisje in haar school gearresteerd en geboeid weggevoerd omdat ze "brutaal was". Het willekeurig geweld van de politie tegen de burger neemt in de VS zulke schrikbarende vormen aan dat het alleen maar kan leden tot nog meer geweld. De VS is een kruitvat. Niet licht ontvlambaar, maar eens de vlam erin slaat is ze niet niet meer te doven voordat het hele land in rook is opgegaan.
Daar komt bij dat binnen afzienbare tijd een goeie 80.000 doorgedraaide troepen zullen terugkeren uit Afghanistan, waar de VS dit jaar nog met de staart tussen de benen zullen vertrekken. De hele missie is mislukt, buiten dan wellicht de lucratieve heroïnehandel, waaraan de CIA een leuke duit verdient. Het laatste hoofdstuk in het al meer dan 200 jaar durende boek 'Amerikaanse massamoord' was vorig weekeinde de moordpartij op een 16-tal dorpelingen in de buurt van een NAVO-legerbasis in Panjwai.
Het Amerikaanse leger probeert het nu zo te draaien als ging het weer maar eens om een actie van een eenzame gek, of in dit geval een doorgedraaide, gestresseerde (maar wel veelvuldig gedecoreerde) Amerikaanse soldaat bij wie "drie campagnes in Irak sporen hadden nagelaten".
Volgens de braaf meelullende Westerse media wilde Bales "niet opnieuw naar de oorlogszone vertrekken en vroeg een job als instructeur, maar zijn verzoek werd geweigerd." En: "Het was zijn vierde campagne."
'Spin' noemen we dat
Alle overheden, alle ministeries en instellingen, banken en grote bedrijven hebben er speciaal mensen voor in dienst: beroepsleugenaars, ook wel 'spindoctors' genoemd.
Volgens een Afghaans onderzoek ging het niet om één man die de weg kwijt was, maar om een gerichte aanval van tussen de 15 en 20 Amerikaanse soldaten. Dat laatste kon niet uit de kranten gehouden worden - weer een veeg teken dat ze de controle aan het verliezen zijn.
Syrië is al net zo'n verhaal waarvan de leugens niet meer willen aanslaan. Nog voor ze goed en wel zijn opgepikt zijn ze ergens anders al weer onderuit gehaald. Neem de Syriër 'Danny', de onverschrokken 'oorlogscorrespondent' uit Homs, die korte tijd honderdduizenden kijkers trok met zijn 'reportages' vanuit oorlogsgebied. Tot er een filmpje opdook waarop te zien is hoe Danny aan een medewerker vraagt om wat meer schietgeluiden...
Ondertussen was Danny al wel door het gehele journaille in de armen gesloten.
Afgang
Het past allemaal in hetzelfde kader als het doodgeschoten meisje na de Iraanse verkiezingen dat nog bleek te leven, en het lesbische Syrische meisje dat een in Schotland wonende Amerikaanse man van middelbare leeftijd bleek te zijn.
Dat dit gebeurt is nog tot daaraan toe. Dat 'gerespecteerde' massamedia als CNN en de BBC ervoor vallen en het als nieuws op hun kanalen naar buiten brengen is enerzijds een schande, maar tekent ook hun wanhoop. Ze hebben niets beters om hun lulverhalen mee te onderstrepen en grijpen van ellende maar naar vervalste reportages van mensen van wie ze de achtergrond niet gecheckt hebben.
De oplettende burger heeft het allemaal al lang door. De niet-oplettende burger (de meerderheid) twijfelt. Ze horen en zien niet alles. De Fabeltjeskranten verzwijgen zo verschrikkelijk veel. Maar iedereen hoort wat. En iedereen heeft een stel hersens dat in staat is tot twijfel, tot overpeinzen, tot reflecteren en analyseren; hoe verkeerd of onvolledig de conclusies vervolgens ook kunnen zijn.
Een aantal waarheden die tot voor kort onomstotelijk leken is inmiddels omver geworpen. Niemand gelooft nog dat banken goed werk doen. Niemand gelooft nog dat nieuwsmedia ons goed informeren. Niemand gelooft nog dat politici werken voor het algemeen belang. Niemand gelooft nog dat Assad een brute dictator is die zijn eigen mensen keihard onderdrukt en afknalt. Niemand gelooft nog in de levensvatbaarheid van Israël. Niemand gelooft nog in het doldwaze verhaal over de opwarming door CO².
Maar lang niet iedereen is bereid te gaan leven naar die werkelijkheden. Veel te graag zou men terugkeren naar de oude werkelijkheid. Men is bang voor de verandering. Men is bang de macht te confronteren, hoopt dat anderen het voor hen zullen doen. Zoals altijd.
Die 'anderen' zijn inmiddels met genoeg mensen en ze zijn de informatieoorlog aan het winnen. Ze krijgen steeds meer steun van intellectuelen, van auteurs, van researchers en van steeds meer journalisten. Het leger ex-politici, ex-bankiers, ex-cia-medewerkers en ex-soldaten en -legerofficieren is inmiddels onuitputtelijk groot, en allemaal vertellen ze een verhaal dat in dezelfde richting wijst, dat wijst op afzichtelijke misdaden van de elite en op hun volledige minachting van de hardwerkende, belastingbetalende burger.
Het verhaal van Greg Smith mag gerust een doorbraak genoemd worden. Een doorbraak die de indruk wekt dat de sluizen open gaan. Eens de gemiddelde burger alle schroom van zich af gooit en bereid is te accepteren dat dat wat hij vermoedt werkelijkheid is, bereid is de nieuwe werkelijkheid als onvermijdelijk te zien, en dat er geen weg terug is naar het oude paradigma, kan het snel gaan en kunnen we binnenkort een winnaar uitroepen. Dat kan nog even duren en het kan leiden tot heel andere dingen dan waar we nu misschien op hopen. Maar die acceptatie zal er komen.
De elite heeft verloren, al is de laatste strijd nog niet gestreden en kon die laatste strijd wel eens hevig worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten